در روان‌کاوی، فرایند تخلیهٔ تنش هیجانی یا اضطرابی که از راه باز پیدایی تجربه تنش‌زا در گفتار یا کردار یا هر دو پدید می‌آید را برون‌ریزش هیجان یا به اختصار برون‌ریزش می‌گویند.[۱]

تخلیه انرژی روانی، از طریق به یادآوردن وقایع دردناک، به نظر روان‌کاوان، فواید مهم درمانی دارد. در نظریه روانکاوی، این فرایند به مثابهٔ از پوشش درآوردن و تسکین دادن تعارض‌های آسیب‌زای اولیه است.

افرادی که در پی روان‌درمانی برمی‌آیند معمولاً از نظر هیجانی در حال تحریک هستند و تمام انواع روان‌درمانی، مجالی برای تخلیه هیجانات به وجود می‌آورند. برخی از هیجانات به کندی و برخی دیگر به سرعت تخلیه می‌شوند که برون‌ریزش همان تخلیه سریع این هیجانات است.