این هم مثل سؤال قبلی، یک نکته خیلی مهم و قابل تأمله که به جنسیت هم ربط داده میشه، اما باز هم باید بگم که این هم یک **کلیشه** است. اینکه بگوییم "برخی مردها محبت کردن بلد نیستند" یک تعمیم‌دادن است که می‌تواند ناشی از سوءتفاهم‌ها، انتظارات متفاوت، یا تجربیات شخصی باشد.

محبت کردن و ابراز آن یک **مهارت ارتباطی و عاطفی** است که در هر فرد، بدون توجه به جنسیت، به شکل‌ها و میزان‌های متفاوتی وجود دارد و تحت تأثیر عوامل زیادی است:

1. **هنجارهای جنسیتی و انتظارات اجتماعی:**
* در بسیاری از فرهنگ‌ها، از دیرباز این انتظار وجود داشته که مردان "قوی"، "خویشتن‌دار" و "احساساتی نباشند". به آنها آموخته شده که اشک ریختن، ابراز غم یا حتی ابراز زیاد از حد شادی و محبت، "مردانه نیست". این فشار اجتماعی می‌تواند باعث شود مردان احساسات خود را سرکوب کنند یا ندانند چطور آنها را به شیوه‌ای که در جامعه پذیرفته شده، ابراز کنند.
* از طرف دیگر، ممکن است جامعه از مردان انتظار داشته باشد که محبت را از طریق "تأمین امنیت و مالی" یا "انجام کارهای عملی" ابراز کنند، نه لزوماً از طریق کلمات یا لمس.

2. **شیوه آموختن ابراز احساسات در دوران کودکی:**
* مثل همه مهارت‌ها، ابراز محبت هم آموختنی است. اگر یک پسر در خانواده‌ای بزرگ شده باشد که پدر یا دیگر مردان خانواده کمتر اهل ابراز احساسات کلامی یا فیزیکی بوده‌اند، یا اینکه ابراز احساسات منفی در آن خانواده سرکوب می‌شده، ممکن است خودش هم در بزرگسالی در ابراز محبت مشکل داشته باشد.
* برخی مردان ممکن است محبت را به شیوه‌هایی ابراز کنند که کمتر "واضح" است، مثلاً با انجام کارها (تعمیر کردن چیزی، کمک به حل مشکل، آوردن هدیه) به جای گفتن "دوستت دارم".

3. **ترس از آسیب‌پذیری:**
* ابراز محبت و احساسات، به نوعی شامل آسیب‌پذیری هم می‌شود. یعنی شما خودتان را در برابر واکنش طرف مقابل باز می‌کنید. برخی مردان ممکن است از این آسیب‌پذیری بترسند یا تجربه منفی از آن داشته باشند که باعث می‌شود محافظه‌کارتر شوند.

4. **مشکلات ارتباطی و عاطفی فردی:**
* مثل هر فرد دیگری، برخی مردان ممکن است به دلایل شخصی (مثل تجربیات بد گذشته، مشکلات روانی، عدم اعتماد به نفس، یا حتی عدم آگاهی از نیازهای عاطفی خود و دیگران) در برقراری ارتباط عمیق عاطفی و ابراز محبت مشکل داشته باشند.

**در واقع:**

* **مردان هم مثل زنان، نیاز به محبت دارند و توانایی محبت کردن را هم دارند.** فقط ممکن است شیوه ابراز آن متفاوت باشد.
* مهم است که انتظارات خود را درباره "چگونگی" ابراز محبت افراد (چه مرد و چه زن) بازبینی کنیم. گاهی اوقات محبت در سکوت، در گوش دادن، در حمایت کردن، در فراهم کردن شرایط بهتر، یا در تلاش برای حل مشکلات نشان داده می‌شود، حتی اگر کلامی نباشد.

بهترین رویکرد این است که هر فرد را به عنوان یک شخصیت مستقل با ویژگی‌های خاص خودش ببینیم و سعی کنیم شیوه ابراز محبت او را درک کنیم، به جای اینکه بر اساس کلیشه‌های جنسیتی قضاوت کنیم. ارتباط باز و گفت‌وگو درباره نیازها و انتظارات عاطفی می‌تواند خیلی کمک‌کننده باشد. 😊

حتماً، بیایید این موضوع را عمیق‌تر بررسی کنیم و جنبه‌های بیشتری را در نظر بگیریم. وقتی در مورد " بلد نبودن محبت کردن" صحبت می‌کنیم، در واقع داریم به **مهارت‌های ارتباط عاطفی** اشاره می‌کنیم که در هر دو جنس، اما شاید با فشارهای اجتماعی متفاوت، شکل می‌گیرد.

بیایید روی دلایلی که ممکن است برخی مردان در ابراز محبت چالش داشته باشند، تمرکز کنیم:

1. **آموزش‌های ناخودآگاه در مورد "مردانگی":**
* از دوران کودکی، پسران اغلب با پیام‌هایی مانند "گریه نکن"، "قوی باش"، "خودت را جمع و جور کن"، "مرد که این حرف‌ها را نمی‌زند" مواجه می‌شوند. این پیام‌ها باعث می‌شوند که احساسات "نرم" یا "آسیب‌پذیر" را به عنوان ضعف تلقی کنند. در نتیجه، یاد می‌گیرند که این احساسات را سرکوب کنند یا اصلاً با آنها ارتباط برقرار نکنند.
* این "نقش جنسیتی" (Gender Role) آموخته شده، مانع از آن می‌شود که مردان بتوانند به راحتی احساسات مثبت خود مانند عشق، علاقه، قدردانی و دلتنگی را به شکلی آشکار ابراز کنند.

2. **ترس از طرد شدن یا قضاوت شدن:**
* اگر مردی قبلاً در ابراز احساساتش تجربه منفی داشته باشد (مثلاً مورد تمسخر قرار گرفته باشد، یا طرف مقابل واکنش مناسبی نشان نداده باشد)، این ترس در او قوی‌تر می‌شود. او ممکن است فکر کند که اگر علاقه یا محبتش را آشکار کند، ممکن است طرف مقابل او را "وابسته"، "خسته‌کننده" یا "ضعیف" ببیند. این ترس مانع از شروع یا ادامه ابراز محبت می‌شود.

3. **ناتوانی در تشخیص یا نام‌گذاری احساسات (Alexithymia):**
* برخی افراد، چه مرد و چه زن، ممکن است در شناسایی و نام‌گذاری احساسات خود مشکل داشته باشند. به این حالت "الکسی‌تایمیا" می‌گویند. اگر کسی نداند چه احساسی دارد، طبیعتاً نمی‌تواند آن را ابراز کند. این می‌تواند به دلیل تربیت یا عوامل زیست‌شناختی باشد. برای این افراد، گفتن "من عاشقت هستم" یا "دلم برایت تنگ شده" ممکن است بسیار دشوار باشد، چون حتی در درون خودشان هم این احساسات را به وضوح درک نمی‌کنند.

4. **تفاوت در "زبان عشق":**
* شاید بتوان گفت که بسیاری از مردان، زبان عشق متفاوتی نسبت به زنان دارند. در حالی که ممکن است زنان بیشتر به کلام، تأیید، و ابراز احساسی توجه کنند، مردان ممکن است عشق را از طریق "خدمت کردن" (Acts of Service)، "وقت گذاشتن" (Quality Time)، "کادو دادن" (Gifts)، یا "لمس فیزیکی" (Physical Touch) بهتر نشان دهند و دریافت کنند. اگر شریک زندگی این "زبان عشق" متفاوت را درک نکند، ممکن است فکر کند محبت کافی دریافت نمی‌کند.

5. **کمال‌گرایی یا ایده‌آل‌گرایی در ابراز محبت:**
* برخی مردان ممکن است منتظر لحظه "کامل" یا "رومانتیک" برای ابراز محبت باشند، یا فکر کنند ابراز محبتشان باید "بی‌نقص" باشد. این انتظار غیرواقعی می‌تواند باعث شود که اصلاً محبت خود را ابراز نکنند، چون احساس می‌کنند شرایط یا نحوه ابرازشان به اندازه کافی خوب نیست.

6. **تأثیر تجربیات گذشته در روابط:**
* اگر مردی در روابط قبلی خود تجربه خیانت، بی‌وفایی، یا سوءاستفاده عاطفی داشته باشد، ممکن است نسبت به ابراز محبت و اعتماد در روابط جدیدش محتاط‌تر باشد. او ممکن است ترس داشته باشد که اگر بیش از حد احساساتش را نشان دهد، دوباره آسیب ببیند.

**نکته کلیدی:**

این مشکلات معمولاً ریشه در **ترکیبی از تربیت، فشارهای اجتماعی، تجربیات شخصی و ویژگی‌های شخصیتی** فرد دارند، نه صرفاً "ذات مردانه". درک این موضوع به ما کمک می‌کند که با همدلی بیشتری به این چالش‌ها نگاه کنیم و فضایی امن‌تر برای ابراز احساسات برای همه فراهم کنیم.

یادتان باشد، بسیاری از مردان عمیقاً محبت می‌کنند، اما شاید فقط روش ابرازشان متفاوت باشد و نیاز به درک و پذیرش این تفاوت‌ها از سوی طرف مقابل وجود دارد. 😊