در گذشته‌های دور در ایران، غذای مردم بسیار متنوع بود و به منطقه، وضعیت اقتصادی، و فصل بستگی داشت. در مورد برنج و ارزن، بله، هر دو در رژیم غذایی ایرانیان حضور داشتند:

**برنج:**
برنج از دیرباز در ایران کشت می‌شده، به خصوص در مناطق شمالی که آب و هوای مناسبی برای کشت آن داشتند. با این حال، در گذشته برنج به اندازه امروز یک غذای اصلی و روزمره برای همه اقشار جامعه نبود. معمولاً برنج بیشتر توسط خانواده‌های ثروتمندتر یا در مناسبت‌های خاص مصرف می‌شد. در بسیاری از نقاط ایران، به جای برنج، گندم و جو به عنوان غلات اصلی مصرف می‌شدند که از آنها نان تهیه می‌کردند.

**ارزن:**
ارزن نیز یکی از غلات قدیمی است که در ایران کشت می‌شد و در گذشته در رژیم غذایی مردم، به خصوص در مناطق خشک‌تر و کویری، نقش مهمی داشت. ارزن مقاومت بیشتری در برابر کم‌آبی دارد و می‌توانست جایگزین مناسبی برای گندم یا جو باشد. از ارزن برای تهیه نان، آش، و انواع غذاهای ساده استفاده می‌کردند. امروزه مصرف ارزن در ایران بسیار کمتر شده است.

**غذاهای دیگر:**
علاوه بر اینها، غذاهای دیگری هم رایج بودند:
* **نان:** نان که عمدتاً از گندم یا جو تهیه می‌شد، غذای اصلی و قوت غالب مردم بود.
* **حبوبات:** عدس، نخود، لوبیا و ماش از جمله حبوباتی بودند که در آش‌ها، خورش‌ها و غذاهای دیگر استفاده می‌شدند و منبع مهمی از پروتئین گیاهی بودند.
* **سبزیجات:** سبزیجات محلی و فصلی نقش مهمی در رژیم غذایی داشتند.
* **لبنیات:** شیر، ماست، پنیر و کشک نیز از مواد غذایی پرمصرف بودند، به خصوص در مناطق روستایی و عشایری.
* **گوشت:** مصرف گوشت (گوسفند، بز، مرغ) به صورت روزمره برای همه اقشار ممکن نبود و بیشتر در مناسبت‌ها یا توسط افراد متمول مصرف می‌شد.

به طور خلاصه، در گذشته غلات مختلفی از جمله گندم، جو، برنج و ارزن در ایران مصرف می‌شدند، اما میزان و نوع مصرف آنها بسته به شرایط اقلیمی، اقتصادی و اجتماعی متفاوت بود.