ضرب المثل "آفتابه خرج لحیم
ضرب المثل "آفتابه خرج لحیم" کنایه از این است که برای چیزی که ارزش چندانی ندارد، هزینه یا تلاش زیادی صرف شود که با ارزش واقعی آن تناسب ندارد و در واقع هدر دادن منابع است.
توضیح:
در قدیم، آفتابهها (ظرفی برای شستشو) از جنس فلز بودند و اگر سوراخ میشدند، با لحیم کردن آن را تعمیر میکردند. گاهی اوقات، تعداد سوراخها آنقدر زیاد میشد که هزینه لحیم کردن از قیمت خود آفتابه بیشتر میشد. به همین دلیل، این کار بیهوده و هدر دادن منابع تلقی میشد. در نتیجه، این ضربالمثل برای توصیف کارهایی به کار میرود که هزینه یا تلاش زیادی صرف آنها میشود، اما ارزش و فایدهای که از آنها حاصل میشود بسیار کم است.
معانی و مفاهیم مرتبط:
هدر دادن منابع:
این ضربالمثل به ما یادآوری میکند که باید در مصرف منابع (مالی، زمانی و ...) دقت کنیم و آنها را صرف چیزهایی کنیم که ارزش واقعی دارند.
بیهودهکاری:
انجام کارهایی که هیچ فایدهای ندارند و فقط وقت و انرژی را تلف میکنند.
اهمیت اولویتبندی:
باید بتوانیم کارهای مهم را از کارهای کماهمیت تشخیص دهیم و انرژی و وقت خود را صرف کارهای باارزشتر کنیم.
هزینه بیشتر از فایده:
این ضربالمثل به ما میگوید که نباید برای چیزی که ارزش کمی دارد، هزینه یا تلاش زیادی صرف کنیم.