هویت معلمی به معنای درک و تعریف معلم از خود به عنوان یک حرفه‌ای است که نقش مهمی در آموزش و تربیت دانش‌آموزان دارد. این هویت شامل باورها، ارزش‌ها، نگرش‌ها، دانش، مهارت‌ها و رفتارهایی است که معلم در طول فعالیت‌های حرفه‌ای خود کسب می‌کند و به وسیله آن‌ها، خود را به عنوان یک معلم متمایز می‌کند [1، 2].

هویت معلمی یک فرآیند پویا و در حال تحول است که تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد، از جمله:

• عوامل فردی:

  تجربیات شخصی، باورهای شخصی، و ویژگی‌های شخصیتی معلم [1، 2].

• عوامل حرفه‌ای:

  آموزش‌های دریافتی، تجربیات کاری، و تعامل با همکاران [1، 2].

• عوامل اجتماعی و فرهنگی:

  ارزش‌ها و هنجارهای جامعه، نظام آموزشی، و فرهنگ مدرسه.

به طور خلاصه، هویت معلمی مجموعه‌ای از ویژگی‌های منحصر به فرد است که یک معلم را از سایرین متمایز می‌کند و به او کمک می‌کند تا به طور موثر در فرآیند یاددهی-یادگیری نقش ایفا کند [1، 2].

برخی از مؤلفه‌های هویت معلمی عبارتند از:

• خودپنداره معلمی:

  چگونه معلم خود را به عنوان یک معلم می‌بیند و درک می‌کند.

• باورهای معلمی:

  اعتقادات و نگرش‌های معلم درباره آموزش، یادگیری، و دانش‌آموزان.

• ارزش‌های معلمی:

  اصول و باورهایی که معلم در کار خود به آن‌ها پایبند است.

• شایستگی‌های معلمی:

  دانش، مهارت‌ها، و توانایی‌هایی که معلم برای انجام وظایف خود به آن‌ها نیاز دارد.

• عملکرد معلمی:

  نحوه رفتار و عملکرد معلم در کلاس درس و در ارتباط با دانش‌آموزان.

درک و ارتقای هویت معلمی برای معلمان، دانش‌آموزان و نظام آموزشی اهمیت ویژه‌ای دارد. معلمان با درک بهتر از هویت خود می‌توانند نقش خود را به طور موثرتری ایفا کنند و دانش‌آموزان نیز از این طریق از تجربیات آموزشی بهتری بهره‌مند خواهند شد