قیم شدن برای فرد محجور به معنای انتصاب یک شخص به عنوان سرپرست قانونی برای فردی است که به دلیل نداشتن اهلیت قانونی (مانند صغیر، مجنون، یا سفیه) قادر به اداره امور خود نیست. در این فرآیند، دادگاه با در نظر گرفتن شرایط و ضوابط قانونی، فردی را به عنوان قیم تعیین می‌کند تا وظایف مربوط به نگهداری، اداره اموال، و نمایندگی قانونی محجور را بر عهده گیرد.

شرایط و مراحل قیم شدن:

• فقدان ولی قهری یا وصی:

  در صورتی که فرد محجور ولی قهری (پدر یا جد پدری) یا وصی نداشته باشد، دادگاه اقدام به تعیین قیم می‌نماید.

• درخواست قیمومت:

  این درخواست می‌تواند از طرف دادستان یا خانواده و بستگان فرد محجور به دادگاه ارائه شود.

• تشریفات قانونی:

  پس از ارائه درخواست، دادگاه با طی مراحل قانونی و بررسی شرایط فرد متقاضی و محجور، اقدام به تعیین قیم می‌کند.

• اولویت در تعیین قیم:

  قانون برای تعیین قیم اولویت‌هایی را در نظر گرفته است. به عنوان مثال، پدر و مادر محجور در صورت داشتن صلاحیت، در اولویت هستند. همچنین، خویشاوندان نزدیک محجور در صورتی که صلاحیت داشته باشند، نسبت به سایرین اولویت دارند.

• وظایف قیم:

  قیم موظف است از محجور مراقبت کند، اموال او را اداره نماید، و در امور حقوقی او نمایندگی کند.

نکات مهم:

• نصب قیم موقت:

  در برخی موارد، ممکن است به طور موقت برای اداره امور محجور، قیم موقت تعیین شود.

• عزل قیم:

  در صورتی که قیم وظایف خود را به درستی انجام ندهد یا مرتکب سوء استفاده شود، دادگاه می‌تواند او را عزل نماید.

• اختیارات قیم:

  قیم در اداره امور محجور اختیاراتی دارد که توسط قانون مشخص شده است و در برخی موارد، نیاز به اجازه دادستان یا دادگاه دارد.

در مجموع، قیم شدن برای فرد محجور یک فرآیند قانونی است که هدف آن حمایت از افراد ناتوان و حفظ حقوق و منافع آن‌ها است.