تلقین میت
تلقین میت عملی است که پس از دفن فرد فوت شده انجام می‌شود و طی آن جملات و اذکاری با مضامین اعتقادی و توحیدی به میت تلقین می‌شود تا موجب آرامش و تثبیت اعتقادات او در عالم برزخ شود.
مراحل و نحوه خواندن تلقین:
2. اذکار و ادعیه:
معمولاً در تلقین میت، آیاتی از قرآن کریم، ادعیه و اذکاری که به توحید، نبوت، امامت و معاد اشاره دارند، خوانده می‌شود.
3. توضیح و یادآوری:
در خلال تلقین، مطالبی به میت یادآوری می‌شود که مربوط به اعتقادات اصلی دین اسلام و وظایف او به عنوان یک مسلمان است.
4. تثبیت و آرامش:
هدف از تلقین، تثبیت اعتقادات میت در عالم برزخ و آرامش بخشیدن به روح اوست.
5. دعای بعد از تلقین:
پس از اتمام تلقین، برای میت دعا می‌شود تا خداوند او را مشمول رحمت خود قرار دهد.
1. آماده‌سازی:
پس از دفن میت و در حالی که نزدیکان در کنار قبر او حضور دارند، فردی که قرار است تلقین را بخواند، با آرامش و با صدای رسا شروع به خواندن اذکار می‌کند.
اهمیت تلقین میت:
تلقین میت در فرهنگ اسلامی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و به عنوان یکی از سنت‌های نیکو و مرسوم در هنگام تدفین به شمار می‌رود.
متن نمونه تلقین:
متن تلقین میت به زبان عربی است و معمولاً به صورت زیر خوانده می‌شود:
«اسْمَعْ اِفْهَمْ یا فُلانَ بْنَ فُلان» (ای فلان‌بن فلان، بشنو و بفهم).
«أَ فَهِمْتَ یا فُلانُ» (آیا فهمیدی ای فلان؟).
«ثَبَّتَکَ اللّٰهُ بِالْقَولِ الثَّابِتِ وَ هَداک اللّٰهُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ» (خداوند تو را با گفتار استوار ثابت بدارد و به راه راست هدایت کند).
«عَرَّفَ اللّٰهُ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ اوْلیٰائِکَ فی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِهِ» (خداوند میان تو و دوستانت در جایگاهی از رحمتش آشنایی برقرار کند).
نکات:
جایگزینی نام میت:
در هنگام خواندن تلقین، به جای "فلان بن فلان" باید نام میت و نام پدرش گفته شود.
استحباب تلقین:
برخی معتقدند تلقین میت در زمان دفن و پس از آن مستحب است، اما برخی دیگر معتقدند که تلقین در زمان احتضار نیز مستحب است.
تاثیر تلقین:
روایات حاکی از آن است که تلقین به میت کمک می‌کند، اما عامل اصلی تعیین سرنوشت در آخرت، اعمال و اعتقادات انسان در زندگی دنیوی است.
تلقین و رضایت والدین:
در برخی روایات آمده است که اگر والدین از میت راضی نباشند، تلقین بی‌تأثیر است و رضایت والدین اهمیت ویژه‌ای دارد.
