معلم‌ها بدانید؛ تبعیض بین دانش آموزان ممنوع!

یک روانشناس درباره نحوه برخورد معلم‌ها با دانش آموزان در مدرسه توضیحاتی داد.

میگنا: سمانه بهزادپور، روانشناس و مشاور در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره نحوه برخورد معلم‌ها با دانش آموزان در مدرسه، اظهار کرد: معلمی موفق است که ترس و اجبار را در محیط آموزشی به حداقل برساند.

این روانشناس بیان کرد: استفاده از روش‌های خلاقانه هنگام تدریس بر دانش آموز اثر مثبت می‌گذارد، چراکه تدریس اگر توأم با بازی باشد و محیط سرد و بی روح نباشد، کودکان را از رفتن به مدرسه دلسرد نمی‌کند.

وی افزود: معلم‌ها مخصوصا اشخاصی که با دانش آموزان دبستانی سر و کار دارند باید چهره گشاده داشته و شوخ‌طبع باشند تا بتوانند با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.

بهزادپور با بیان اینکه باید معلم‌ها با دانش آموزان همدلی کنند، ادامه داد: اگر دانش آموزی ناراحت یا گوشه گیر شده است، باید معلم مشکل را جویا شود، چراکه حس صمیمیت و نزدیکی ایجاد می‌شود.

این روانشناس گفت: معلم‌ها باید بدانند که اگر دانش آموزی در درسش ضعیف است، جلوی سایر دانش آموزان او را تحقیر نکنند، همچنین از عملکرد تحصیلی پایین یک دانش آموز جلوی سایر مادران گله نکنند.

وی تصریح کرد: معلم‌ها حتی به شوخی هم که شده با القاب و الفاظ نامتعارف دانش آموزان را خطاب نکنند، چراکه ممکن است حس ناخوشایندی را در او ایجاد کنند.

بهزادپور با اشاره به اینکه معلم‌ها نباید بین دانش آموزان تبعیض قائل شوند، اضافه کرد: اگر از یک دانش آموز تعریف و تمجید افراطی شود، تصویری خوبی نسبت به معلم در ذهن سایر دانش آموزان ایجاد نمی‌شود. این روانشناس گفت: یک معلم باید سلامت روان داشته باشد و بتواند خشم خود را کنترل کند، اگر معلم خلق پایین دارد باید تنظیم هیجانی داشته باشد و با روی گشاده وارد کلاس شود.

راهکارهایی برای جلوگیری از تبعیض بین دانش آموزان

بین دانش‌آموزان تبعیض در نظر گرفتن یا عمل کردن به آنها ممکن است منجر به مشکلات روانی و اجتماعی شود و تعامل و کیفیت تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد.

به گزارش خبرگزاری دانا، گروه خانواده و تربیت،

باتوجه به تعداد دانش آموزان طبیعی است اگر گاهی معلم نتواند نگاه یکسانی به تمام دانش آموزان داشته باشد.

باید بپذیریم که تفاوت های اساسی دانش آموزان مانند مولفه های ذهنی، علمی، آموزشی، فرهنگی و تربیتی وجود دارد. بر همین اساس به نظر می رسد علیرغم تلاش های معلم اما ممکن است بازهم دچار تبعیض در توجه بین دانش آموزان شود.

این تبعیض می تواند مصداقی برای « خشونت عطفی » باشد. خشونت عاطفی هرآن چیزی است که تصورات کودک در مورد شایستگی هایش را تحت تاثیر قرار می دهد.

پرواضح است که مدرسه نقش مهمی در فرآیند جامعه پذیری کودکان دارد و کوچک ترین اشتباهی در این مرحله می تواند تبعات منفی روحی – عملکردی را برای دانش آموز ایجاد کند.

بین دانش‌آموزان تبعیض در نظر گرفتن یا عمل کردن به آنها ممکن است منجر به مشکلات روانی و اجتماعی شود و تعامل و کیفیت تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد.

در زیر تعدادی از راهکارهایی را برای جلوگیری از تبعیض بین دانش‌آموزان ارائه می‌دهم:

• تفاوت دانش آموزان را درک کنید: بشناسید که هر دانش‌آموز دارای ویژگی‌ها، نیازها و توانایی‌های منحصر به فردی است. قبول کنید که تنوع وجود دارد و ارزش آن را بپذیرید. از دانش‌آموزانی که متفاوت هستند با احترام برخورد کنید و به نیازها و تجربیاتشان توجه کنید.

• برای همه دانش آموزان فرصت برابر در نظر بگیرید: به همه دانش‌آموزان فرصت یکسانی بدهید تا به تحصیلات، منابع و فرصت‌های آموزشی دسترسی داشته باشند. از دانش‌آموزان خاص پشتیبانی کنید و برای رفع نیازهای خاص آنها اقدام کنید. به طور مثال، اگر یک دانش‌آموز نیاز به کمک خاصی دارد، تلاش کنید تا منابع و پشتیبانی مورد نیاز را فراهم کنید.

• برخورد منصفانه داشته باشید: به عنوان یک معلم، باید برخورد منصفانه‌ای با دانش‌آموزان داشته باشید. از نظر عملکرد و پیشرفت تحصیلی آنها ارزیابی کنید و تصمیم‌گیری‌های منصفانه‌ای در مورد ارزش‌ها و جوایز تحصیلی بگیرید. از تبعیض جنسیتی، قومیتی، اجتماعی یا سایر ویژگی‌های شخصی بپرهیزید.

• محیط صمیمی و احترام‌آمیزی را ایجاد کنید: برای ایجاد محیطی آموزشی و بدون تبعیض، توجه کنید که به همه دانش‌آموزان با احترام و محبت برخورد کنید. برقراری ارتباط صمیمی و اعتماد با دانش‌آموزان کمک می‌کند تا احساس می‌کنند مورد احترام و توجه شما قرار می‌گیرند.

• به سلایق مختلف احترام بگذارید: به دانش‌آموزان آموزش دهید که تنوع و تفاوت‌ها چیست و چگونه باید با آنها برخورد کند. یادآوری کنید که همه افراد حقوق و استعدادهای مساوی دارند و هر کسی می‌تواند به نحو خودش موفق شود. هرگز یک دانش آموز به دلیل جنسیت، نژاد، قوم، زبان خاصی نباید تحت تاثیر فشارهای روانی قرار بگیرد.

• فرصت همکاری را برای آنها ایجاد کنید: برای ایجاد همبستگی و ارتباطات بین دانش‌آموزان، فرصت‌های همکاری و گروهی را داخل کلاس فراهم کنید. این فرصت‌ها به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا یکدیگر را بهتر بشناسند و با تنوع و تفاوت‌هایشان آشنا شوند.

• تبعیض ها را برطرف کنید: همیشه دقت کنید و به پیگیری هر گونه حالت تبعیض و نابرابری در محیط آموزشی بپردازید. اگر شواهدی از تبعیض مشاهده می‌کنید، به طور فعال آن را ردیابی کنید و به صورت مناسب و عادلانه برخورد کنید.

با اتخاذ این راهکارها و توجه به نیازهای منحصر به فرد هر دانش‌آموز، می‌توانید به عنوان معلم بین دانش‌آموزان تبعیض قائل نشوید و محیطی عادلانه و احترام‌آمیز برای همه ایجاد کنید.

وی خاطرنشان کرد: معلم‌ها باید علائم اختلالات روانی و مشکلات دوران کودکی را بشناسند تا بتوانند تشخیص دهند که اگر مشکلی در درس دانش آموز وجود دارد به مشکلات روانشناختی او باز می‌گردد، چراکه کودکی که بیش فعال است تمرکز و توجه ندارد و دست خودش نیست، لذا باید ریشه مشکل را در دانش آموز پیدا کنند و با پدر و مادر او نیز صحبت کنند.