حسین امیرعبداللهیان
حسین امیرعبداللهیان
- زبان
- دریافت پیدیاف
- پیگیری
- نمایش مبدأ
حسین امیرعبداللهیان (۳ اردیبهشت ۱۳۴۳ – ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳) سیاستمدار و دیپلمات ایرانی بود که از سال ۱۴۰۰ تا هنگام کشته شدنش در ۱۴۰۳ بهعنوان وزیر امور خارجه ایران در دولت رئیسجمهور سید ابراهیم رئیسی فعالیت میکرد.[۳][۴] او همچنین دبیرکل دبیرخانهٔ دائمی کنفرانس بینالمللی حمایت از انتفاضهٔ فلسطین و مدیر مسئول فصلنامهٔ گفتمان راهبردی فلسطین بود.[۵][۶][۷][۸] امیرعبداللهیان در یک سانحه هوایی، در ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ به همراه رئیسجمهور ایران کشته شد.
حسین امیرعبداللهیان
امیرعبداللهیان در مرداد ۱۴۰۲
شصت و ششمین وزیر امور خارجه
دوره مسئولیت
۳ شهریور ۱۴۰۰ – ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
رئیسجمهورسید ابراهیم رئیسی
قائممقامعلی باقری کنی
پس ازمحمدجواد ظریف
پیش ازعلی باقری کنی (سرپرست)
سفیر ایران در بحرین
دوره مسئولیت
۳۰ مرداد ۱۳۸۶[۱] – ۱۳ شهریور ۱۳۸۹[۲]
رئیسجمهورمحمود احمدینژاد
پس ازمحمد فرازمند
پیش ازمهدی آقاجعفری
اطلاعات شخصی
زاده۳ اردیبهشت ۱۳۴۳
دامغان، ایران
درگذشته۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ (۶۰ سال)
ورزقان، آذربایجان شرقی، ایران
علت مرگسقوط بالگرد
آرامگاهحرم عبدالعظیم حسنی
حزب سیاسیبدون عضویت حزبی
فرزندان۲
تحصیلاتروابط بینالملل
محل تحصیلدانشکده روابط بینالملل (کارشناسی)دانشگاه تهران (پیاچدی)
هیئت دولتدولت سیزدهم
او دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی و مدیرکل امور بینالملل مجلس شورای اسلامی در فاصله سالهای ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰ بوده است.[۵][۶] وی در دورهٔ وزارت علیاکبر صالحی بهعنوان معاون وزیر امور خارجه منصوب شد که در سه سال اول وزارت محمدجواد ظریف هم در این سمت ابقا شد، وی مشاور سیاسی ظریف و استاد دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه نیز بوده است. برکناری او از سمت معاونت عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه و انتصابش به عنوان سفیر ایران در عمان، توسط محمدجواد ظریف با انتقاداتی از سمت جناح اصولگرایان همراه بود که وی حاضر به پذیرش این سمت نشد.[۹]
زندگی
دوران جوانی - سال ۱۳۷۲
حسین امیرعبداللهیان در اردیبهشت ۱۳۴۳ در دامغان زادهٔ شد. او در ۶–۷ سالگی پدر خود را از دست داد و مسئولیت اداره زندگی آنها بر دوش مادر و برادر بزرگترش افتاد. او در سال ۱۳۷۳ ازدواج کرد و دارای یک دختر و پسر است.[۱۰][۱۱]
تحصیلات
امیرعبداللهیان دانشآموختهٔ کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه، کارشناسی ارشد روابط بینالملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۵ و دکترای روابط بینالملل از دانشگاه تهران است.[۱۱]
ارتباط با قاسم سلیمانی
وی به علت دو دهه مسئولیت در وزارت امور خارجه بهخصوص در سمت عربی و آفریقایی این وزارتخانه، ارتباط نزدیکی با قاسم سلیمانی داشت. زمانی که سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و عبداللهیان کارشناس عراق در وزارت امور خارجه بوده است. در جریان تحولات عراق در سال ۲۰۰۳ با سرنگونی صدام حسین، مسئول پرونده عراق در وزارت امور خارجه میشود. سلیمانی بعد از هماهنگیهای کلان برای پیگیری امور مرتبط شخصاً با وی تماس میگیرد. عبداللهیان بعدها عنوان میکند که این روحیه سلیمانی او را شیفته خودش کرده است. وی در ملاقات با هیئتها و مقامات اروپایی گفته بود:
شما باید از جمهوری اسلامی و قاسم سلیمانی تشکر کنید زیرا سلیمانی به صلح و امنیت جهانی کمک کرده است. اگر جمهوری اسلامی نبود ایستگاههای مترو و مراکز تجمع شما در بروکسل و لندن و پاریس امنیت نداشت.
وی معتقد بود اگر قاسم سلیمانی نبود کشورهای بزرگ در منطقه خاورمیانه تجزیه میشدند.[۱۲]
مذاکره با آمریکا
وی سال ۱۳۸۶ در نشست سه جانبه ایران-آمریکا-عراق که در بغداد برگزار شد سرپرست تیم مذاکره کننده ایرانی بود. این نشست با هدف تأمین امنیت عراق به درخواست آمریکاییها که شرایط عراق را خطرناک خوانده بودند برگزار شده بود. سیدعلی خامنهای نیز اجازه داده بود بخاطر شرایط عراق و درخواستی که دولت عراق کرده است، ایران فقط در موضوع عراق در این مذاکرات حضور پیدا کند. این مذاکرات پس از سه جلسه بدون نتیجه ناکام ماند. عبداللهیان بعدها دربارهٔ این مذاکرات گفته بود
آمریکاییها وقتی حرف منطقی را میشنیدند و پاسخ منطقی نداشتند، صحنه را خالی میکردند. در ابتدای مذاکرات آمریکایی فکر میکردند باید دستور جلسه را آنها تعیین کنند اما جمهوری اسلامی این اجازه را به آنها نداد و مقرر شد دستور جلسه با توافق طرفین تعیین شود