ویژگی‌های شخصیتی اکتسابی هستند یا ارثی؟

۱۲ اردیبهشت ویژگی‌های شخصیتی اکتسابی هستند یا ارثی؟

نوشته شده در ۱۰:۰۰ساعت in مقالات by دکتر مخدومی ۳ دیدگاه ها

8پسندیده ها

به قلم استاد مخدومی

این شخصیت ماست که باعث می ‌شود افرادی خاص باشیم

ولی بر سر تعداد این ویژگی‌های شخصیتی اختلاف نظر وجود دارد. بعضی متخصصین تیپ‌های شخصیتی را به ویژگی‌های مشخصی تفکیک می‌کنند . درحالی‌که سایرین نگاه گسترده‌تری به آن دارند. می‌خواهیم نگاه دقیق‌تری به تعریف این ویژگی‌های شخصیتی، انواع آن و تأثیرات متفاوت آن‌ها بر رشد شخصیت داشته باشیم. ویژگی ‌های شخصیتی مشخصه‌ های متفاوتی هستند که شخصیت فرد را می‌سازند.

در کتاب شخصیت تئوری و تحقیق، رابرتس، وود و کاسپی ویژگی‌های شخصیتی را به‌عنوان :

«الگوهای نسبتاً پایدار افکار، احساسات و رفتارهای افراد است که آن‌ها را از هم متمایز می‌کند».

تئوری ویژگی ‌های شخصیتی عنوان می‌کند که شخصیت‌ های ما از تعداد گسترده‌ ای از ویژگی ‌های شخصیتی تشکیل شده است . به‌ عنوان مثال برون‌ گرایی یک بعد شخصیتی است که ارتباط فرد با جهان بیرون را توصیف می‌کند. مثلاً بعضی افراد برون‌گرا و اجتماعی هستند، درحالی‌که بعضی دیگر درون‌گرا و کم‌حرف‌اند. در گذشته تصور می‌شد که ویژگی‌های شخصیتی طی طول زندگی فرد به‌سختی تغییر می‌کنند. اما برخی تحقیقات جدید نشان داده است که ویژگی‌های شخصیتی کمی منحصر به ‌فردتر از چیزی است که در گذشته تصور می‌شود و به ‌مرور زمان ممکن است تغییراتی در آن اتفاق بیفتد. درمورد ویژگی‌های اصلی و غالب در افراد، تغییر کمی دشوار است و اگر هم اتفاق بیفتد بسیار خفیف خواهد بود. مثلاً فردی که به‌شدت برون‌گراست ممکن است به‌ مرور زمان کمی کم‌حرف ‌تر شود. این به آن معنا نیست که به فردی درون گرا تبدیل خواهد شد. بلکه به این معنی است که تغییر خفیفی در او اتفاق افتاده و برون‌گرایی فرد کمی تعدیل شده است.

این فرد همچنان اجتماعی و گروه ‌دوست خواهد بود ولی ممکن است احساس کند که گاهی ‌اوقات از تنهایی و مکان‌های خلوت هم لذت می‌برد. ازطرف‌دیگر، فرد برون‌گرا ممکن است با بالا رفتن سن احساس کند کمی برون‌گرا‌تر شده است. این به آن معنا نیست که فرد یک‌دفعه میل به مرکز توجه بودن پیدا کرده یا می‌خواهد هر هفته به میهمانی برود. بااین‌حال، این فرد ممکن است احساس کند که کم‌کم از رویدادهای اجتماعی هم لذت می‌برد و در جوار دیگران کمتر احساس خستگی می‌کند. در هر دوی این مثال‌ها، هسته‌ی شخصیتی فرد به طور کامل تغییر نکرده است. درعوض، به مرور زمان تغییراتی اتفاق افتاده که اغلب نتیجه‌ی تجربه است.

رابرتس و همکارانش در کتاب خود اصولی را مطرح می‌کنند که درنتیجه مطالعات خود بر روی ویژگی‌های شخصیتی به دست آورده‌اند:

اصل بلوغ:

افراد با بالا رفتن سن‌شان دلپذیرتر، از نظر احساسی باثبات‌تر و از نظر اجتماعی برجسته‌تر می‌شوند.

[aparat id=’yHf10′]

[aparat id=’F0TPq’]

اصل رشد هویت:

افراد با گذر زمان هویت محکم‌تری پیدا می‌کنند و بلوغ تعهدی قوی‌تر به هویت‌شان در آن‌ها ایجاد می‌کند.

طی دوران جوانی افراد معمولاً مشغول اکتشاف نقش‌ها و هویت‌های مختلف هستند. با بالا رفتن سن، وفاداری بیشتری نسبت به هویتی که طی سال‌ها داشته‌اند پیدا می‌کنند.

اصل انعطاف‌پذیری:

بااین‌که ویژگی‌های شخصیتی معمولاً ثابت هستند، ولی غیرقابل‌تغییر نیستند و ممکن است طی مراحل زندگی تحت‌تأثیر محیط قرار گیرند.

اصل تداوم نقش:

این تداوم نقش است که به تداوم ویژگی‌های شخصیتی منجر می‌شود تا تداوم محیط.

کدام مهم‌تر است، ذات یا پرورش؟

DNA شما تا چه اندازه روی شخصیت‌تان تأثیر دارد؟

محققان دهه‌ها بر روی خانواده‌ها، دوقلوها، فرزندان تصدیق‌شده و خانواده‌هاشان مطالعه کرده‌اند تا درک بهتری نسبت به میزان ارثی یا محیطی بودن ویژگی‌های شخصیتی به دست آورند. یافته‌های این تحقیقات نشان می‌دهد که هر دوی این عوامل در شخصیت افراد نقش دارد، هرچند مطالعات گسترده‌ی بسیاری بر روی دوقلوها نشان می‌دهد که عامل ژنتیک بسیار قوی است. یک تحقیق بسیار شناخته‌شده در ناحیه‌ای معروف به مینسوتا بر روی ۳۵۰ دوقلو بین سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۹ انجام گرفت. شرکت‌کننده‌های این تحقیق شامل دوقلوهای همسان و غیرهمسانی بود که کنار هم یا دور از هم زندگی کرده بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که شخصیت‌ های دوقلوهای همسان چه کنار هم زندگی کرده باشند و چه دور از هم بسیار شبیه به هم بوده و این یعنی جنبه‌های گسترده ‌ای از شخصیت تحت‌تأثیر ژنتیک است. البته این به آن معنی نیست که محیط نقشی در شکل‌گیری شخصیت بازی نمی‌کند. همین تحقیق نشان می‌دهد که دوقلوهای همسان درمورد یک ویژگی‌ شخصیتی تا ۵۰ درصد شبیه به هم هستند درحالی‌که این آمار برای دوقلوهای غیرهمسان فقط ۲۰ درصد بود. ویژگی‌های شخصیتی بسیار پیچیده‌اند و تحقیقات نشان می‌دهد که ویژگی‌های شخصیتی ما هم تحت‌تأثیر عوامل ارثی است . و هم عوامل محیطی. این دو عامل به طرق مختلف موجب شکل‌گیری شخصیت ما می‌شوند